Brontekst bekijken van Excel:Vergelijkingen implementeren

De volgende aanwijzingen en voorbeelden laten zien hoe je de [[Notatie van vergelijkingen|wiskundig genoteerde vergelijkingen]] van een [[operationeel model]] kunt omzetten naar Excelformules.

N.B. Afhankelijk van de instellingen van Excel moet je de argumenten in een functie scheiden met puntkomma's (;) of komma's (,).  

* Variabelen geef je in Excelformules weer als celreferenties: combinaties van kolomletter(s) en rijnummer (bijv. <tt>A1</tt>, <tt>Z26</tt> of <tt>BA53</tt>). Dollartekens (bijv. <tt>A$1</tt>, <tt>$B2</tt> of <tt>$C$3</tt>) geven [https://support.office.com/nl-nl/article/schakelen-tussen-relatieve-en-absolute-verwijzingen-981f5871-7864-42cc-b3f0-41ffa10cc6fc "absolute" celreferenties] aan. Dit gebruik je typisch voor [[parameter]]s in formules die tijd(stap)afhankelijk zijn. 
* &ne; ("is ongelijk aan") noteer je met deze twee tekens: <tt>&lt;&gt;</tt> (dus "is kleiner dan" en "is groter dan" zonder spaties ertussen)
* Ook &le; en &ge; noteer je m.b.v. twee tekens: <tt>&lt;=</tt> respectievelijk <tt>&gt;=</tt>
* Vermenigvuldiging noteer je met een asterisk (<tt>*</tt>)
* Machtsverheffen noteer je met een circumflex (<tt>^</tt>), dus (1+r)<sup>t</sup> wordt in Excel <tt>(1+A1)^B1</tt> (als r in cel <tt>A1</tt> staat en t in cel <tt>B1</tt>). Je kunt ook de machtsfunctie van Excel gebruiken: <tt>POWER(A1; B1)</tt> berekent "A1 tot de macht B1". Voor e-machten heeft Excel een speciale functie:  de formule voor e<sup>''x''</sup> is <tt>EXP(C1)</tt> (als ''x'' in cel <tt>C1</tt> staat). 
* |''x''| wordt in Excel <tt>ABS(C1)</tt>
* Voor standaard wiskundige functies heeft Excel vaak een gelijknamige functie, zoals bijv. <tt>SIN</tt>, <tt>LN</tt> en <tt>ATAN</tt>. De functie voor vierkantswortel heet <tt>SQRT</tt> (wat staat voor ''square root'').
* Excel ondersteunt ook de functies <tt>MIN</tt> en <tt>MAX</tt> met een variabel aantal parameters.
* &lfloor;''x''&rfloor; wordt in Excel <tt>FLOOR(C1)</tt>, &lceil;''x''&rceil; wordt <tt>CEILING(C1)</tt>. <tt>INT(C1)</tt> geeft het heeltallige deel van ''x''. Voor afronding tot een specifiek aantal decimalen gebruik je <tt>ROUND</tt>.

Voor optellingen over reeksen (wiskundig genoteerd m.b.v. het somteken) gebruik je de functie <tt>SUM</tt>, vaak in combinatie met de functie <tt>OFFSET</tt>. De functie <tt>OFFSET</TT> is nodig wanneer het aantal variabelen in een reeks een parameter N is (en dat is meestal het geval). Als in een Excel-werkblad de reeks ''x''<sub>i</sub> voor i = 1, ..., N in kolom A staat, beginnend in rij 2, de parameter N in cel <tt>B1</tt>, en de uitvoervariabele &mu; in cel <tt>C1</tt>, dan implementeer je de formule 

:[[Bestand:gemiddelde.png]]

in Excel door in cel <tt>C1</tt> deze formule te zetten:

<tt>=SUM(OFFSET(A2;0;0;B1;1))/B1</tt>

Uitleg over <tt>OFFSET</tt> vind je [https://support.office.com/nl-nl/article/VERSCHUIVING-functie-C8DE19AE-DD79-4B9B-A14E-B4D906D11B66 o.a. hier].

N.B. De bovenstaande formule voor het [[Beschrijvende statistiek#Centrum|gemiddelde]] van een [[gegevensverzameling|reeks]] kun je uiteraard eenvoudiger implementeren m.b.v. de Excel-functie <tt>AVERAGE</tt>.

Voor vergelijkingen die condities bevatten (wiskundig genoteerd met een grote accolade met daarachter onder elkaar de mogelijke gevallen) gebruik je in Excel "geneste" <tt>IF</tt>-functies. Elke voorwaarde behalve de laatste ("''anders''") wordt dan een <tt>IF</tt>. 

:[[Bestand:ConditioneleVergelijking.png|x170px]]

Als ''x'' in cel <tt>A1</tt> staat en uitvoervariabele ''y'' in cel <tt>B1</tt>, dan implementeer je de bovenstaande vergelijking door in cel <tt>B1</tt> deze formule te zetten:

<tt>=IF(A1>0; A1/(1+SQRT(A1)); IF(A1<0; A1/SQRT(1-A1/2); 0))</tt>

Tellen hoeveel elementen in een reeks of verzameling aan een bepaalde voorwaarde voldoen doe je in Excel m.b.v. <tt>COUNTIF</tt>. Als je met een [[wachtrijmodel]] N tijdstappen simuleert en dan het leeglooppercentage wilt weten, dan kun je daartoe het aantal tijdstappen tellen dat de lengte van de wachtrij nul is. De wiskundige vergelijking daarvoor is:

L = #{t | ''w''<sub>t</sub> = 0}&nbsp;&nbsp; met t &isin; {1, ..., N}&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; (te lezen als: het aantal t's waarvoor ''w''<sub>t</sub> gelijk is aan nul)

Als de waarden voor ''w'' bijvoorbeeld in kolom D staan, beginnend in rij 5, parameter N in cel <tt>B1</tt> staat, en uitvoervariabele L in cel <tt>B2</tt>, dan implementeer je bovenstaande vergelijking door in cel <tt>B2</tt> deze formule te zetten:

<tt>=COUNTIF(OFFSET(D5;0;0;B1;1);"=0")</tt> 

N.B. De voorwaarde <tt>"=0"</tt> hoort tussen dubbele aanhalingstekens. Voor het aantal waarden ongelijk aan nul noteer je dan <tt>"<>0"</tt>, voor groter dan nul <tt>">0"</tt> enzovoorts.

<noinclude>
==Zie ook==
* [[Excel:Functienamen]]
</noinclude>